Πολιτιστικός Σύλλογος ΣΠΑΡΤΑΚΟΣ

Το πλημμυρισμένο χωριό (Ασλανίδης Θεοχάρης)

Μια φορά κι έναν καιρό υπήρχε ένα χωριό που ζούσε ο μικρός Κώστας. Σε αυτό το χωριό δεν έβρεχε συχνά. Αλλά όταν έβρεχε, έβρεχε πάρα πολύ. Ο μικρός Κώστας ήταν ορφανό και ζούσε μόνος σε ένα μικρό σπίτι.

Ο μικρός Κώστας πίστευε πολύ στο Χριστό και κάθε Κυριακή πήγαινε στην εκκλησία. Μια μέρα όμως έβρεξε πάρα πολύ δυνατά, το χωριό είχε πλημμυρίσει, το νερό έφτανε στο γόνατο του μικρού Κώστα. Ο μικρός Κώστας φοβότανε πάρα πολύ, γιατί ήταν μόνος του και δεν είχε κανέναν. Το νερό έφτασε στο μπούτι του. Ο μικρός Κώστας φοβόταν όμως περισσότερο, γιατί δεν ήξερε να κολυμπάει και γιατί δεν είχε πάει ποτέ στην θάλασσα. Έξω έβλεπε ότι είχαν στείλει βοήθεια από άλλα χωριά για να σώσουν από το χάος τον κόσμο. Ο μικρός Κώστας έβλεπε πολύ λυπημένος τα άλλα άτομα να κλαίνε, αλλά και αυτός έκλαιγε. Το νερό έφτασε ως την κοιλιά του μικρού Κώστα. Με δυσκολία περπατούσε, γιατί η πίεση ήταν πολύ μεγάλη.

Ο μικρός Κώστας προσπάθησε να βγάλει έξω το νερό από το σπιτάκι του με τους κουβάδες. Προσευχόταν να έρθει ο Χριστός και να τον σώσει από την πλημμύρα αυτή. Το νερό έφτασε στο λαιμό του και ανέβηκε στην σκεπή του για να σωθεί. Ο μικρός Κώστας άρχισε να πεινάει πάρα πολύ, γιατί ήταν νηστικός από το πρωί. Αυτοί με τις βάρκες που είχαν έρθει για να σώσουν τον κόσμο, άρχισαν να φέρνουν μικρά ψωμάκια για να δίνουν στον πεινασμένο κόσμο. Έδωσαν και στον μικρό Κώστα και έτσι αυτός χάρηκε πάρα πολύ. Το έφαγε όλο. Το νερό άρχισε να αγγίζει τα ξυπόλητα πόδια του. Ο μικρός Κώστας άρχισε να κρυώνει πολύ, γιατί το νερό ήταν πολύ κρύο.

Η βροχή άρχισε να δυναμώνει. Το νερό είχε φτάσει στο γόνατό του. Περνούσαν οι ώρες και το νερό έφτανε όλο και πιο πολύ στο στήθος του. Εκείνη την στιγμή περνούσε μία βάρκα και είπανε να πάρουν τον μικρό Κώστα αλλά αυτός αρνήθηκε «Θα έρθει να με πάρει ο Χριστός».

Μετά από αρκετή ώρα το νερό έφτασε στον λαιμό του και εκείνη την στιγμή περνούσε άλλη μία βάρκα, αλλά ο Κώστας πάλι αρνήθηκε λέγοντας ότι θα τον σώσει ο Χριστός. Το νερό έφτασε στο σαγόνι του και πνιγόταν. Τότε πέρασε μια τρίτη βάρκα αλλά ο μικρός Κώστας αρνήθηκε την βοήθειά τους.

Έτσι λοιπόν, πνίγηκε και πήγε στον παράδεισο και είπε «Χριστέ εγώ σε αγαπούσα, σε εκτιμούσα αλλά εσύ δεν με βοήθησες την ώρα που σε χρειαζόμουνα». Ο Χριστός του αποκρίθηκε «Εγώ παιδί μου ήρθα τρεις φορές να σε σώσω, αλλά εσύ δεν δέχτηκες».